Asset Publisher
Urządzanie lasu
fot. Wojciech Grad
fot. Wojciech Grad
fot. Andrzej Kasica
Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.
Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.
Przed sporządzeniem planu urządzenia lasu leśnicy dokładnie inwentaryzują zasoby leśne i oceniają stan lasu
Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki. Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.
Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.
Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:
- opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
- analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
- program ochrony przyrody,
- określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).
Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.
Obowiązujący dla naszego nadleśnictwa plan urządzenia lasu można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej.
Asset Publisher
NAJCENNIEJSZE DREWNO SPRZEDANE
NAJCENNIEJSZE DREWNO SPRZEDANE
Blisko 530 m3 najlepszego drewna ze świętokrzyskich i radomskich lasów zostało sprzedane na II Regionalnej Submisji Drewna Cennego RDLP w Radomiu.
Submisję rozstrzygnięto 25 listopada w Nadleśnictwie Włoszczowa, gdzie znajdował się plac, na którym zgromadzono drewno. Oferty złożyło 13 podmiotów zajmujących się produkcją okleiny, forniru oraz drzwi i ekskluzywnych mebli. 10 z nich kupiło drewno liściaste, w tym dębowe, olchowe, bukowe oraz drewno iglaste – modrzewiowe i sosnowe.
Podobnie jak w poprzednim roku największym powodzeniem cieszył się surowiec dębowy poszukiwany przez firmy zajmujące się produkcją wysokiej jakości oklein. Zainteresowane były nim nie tylko firmy z Polski, ale też z Estonii. Rekordowy los (sztuka) pochodził z lasów Nadleśnictwa Ostrowiec Świętokrzyski, za metr sześcienny zapłacono aż 3 408 zł. Natomiast blisko 13 tys. zł zaoferowano za sztukę dębu o masie 4,73 m3 z Nadleśnictwa Jędrzejów (2 738 za m3). Drewno dębowe w dobrej cenie sprzedano także z pozostałych nadleśnictw: Kielce, Staszów, Grójec, Przysucha i Radom. Łącznie z losami z Nadleśnictwa Ostrowiec Świętokrzyski i Jędrzejów sprzedano 158 m3 tego surowca. Średnia cena za metr sześcienny wyniosła 2 453 zł.
Najwięcej sprzedano olchy – aż 188 m3, głównie pochodzącej Nadleśnictwa Włoszczowa, które było pionierem na terenie radomskiej dyrekcji w sprzedaży drewna w formule submisji. Olcha ta odznacza się unikalnym rysunkiem i barwą, rzadko spotykanymi w innych regionach kraju. Ze względu na te cechy jest poszukiwana przez producentów oklein. Najwyższą cenę zaoferowano jednak za los z Nadleśnictwa Ruda Maleniecka, tj. 1 102 zł za m3.
Modrzew wystawiły nadleśnictwa Suchedniów, Przysucha i Jędrzejów. Najwyższą cenę zaproponowano za los z lasów przysuskich – 1 034 zł za m3. Najcenniejsza sosna pochodziła z lasów Nadleśnictwa Ostrowiec Świętokrzyski – została sprzedana za cenę 1 111 zł za m3.
Średnia cena sprzedaży wszystkich gatunków była wyższa niż uzyskana w trakcie pierwszej regionalnej submisji i wyniosła 1 162 zł za m3.
Doświadczenia submisji są pozytywne – radomskich leśników cieszy to, że potrafią wyprodukować drewno o ponadprzeciętnych cechach użytkowych docenianych przez producentów z branży drzewnej. Tym bardziej, że jest to produkt ekologiczny i odnawialny powstający z poszanowaniem zasad zrównoważonego rozwoju i przepisów prawa, co potwierdzają certyfikaty FSC® i PEFC. Drewno to budzi zainteresowanie nie tylko odbiorów, ale i leśników – jest to doskonała sposobność do szkoleń brakarzy.
Tym samym RDLP w Radomiu na stałe wpisuje się w kalendarium submisji w LP.
